3. BOETE EN VERZOENING



Het Zegel van Boete en Verzoening.

Het zegel van de Boete en Verzoening

In de maand maart staat in het kader van de Paasvoorbereiding het Sacrament van Boete en Verzoening centraal. 'Bezien wij ons eigen gedrag staat in de Klaagliederen op het omkeermoment. We kunnen jammeren en klagen maar als er iets moet gebeuren staat het beroep op de eigen verantwoordelijkheid bij de Christenen voorop. Niet afschuiven op Gods ingrijpen, niet wachten op initiatief van de sterke staat maar zelf aanpakken vanuit de opdrachten in Doopsel en Vormsel. Daarom is een viering in de maartmaand mede voorbereid door de VOM groepen in onze parochies.
Daarnaast is er de biechtmogelijkheid door contact op te nemen met een van de priesters Pastoor van der Wal of Pater Saris en de Boeteviering op dinsdag in de Goede Week.

Het 'zegel' van het Sacrament heeft de volgende symboliek: het hoofdmotief vormen de twee 'sleutels van Petrus', symbool van de opdracht te ontsluiten, vrij te maken en nieuwe kansen te geven, ofwel af te sluiten en te overwinnen. Het 'viersprong' kruis dat de achtergrond vormt is het Jacobuskruis. Symbool van de boetetocht, de weg van zuivering, verlichting en nieuw leven. 'Het zwaard' naar beneden symboliseert het Woord van God dat alles doordringt en onze diepste beweegredenen ontrafelt: het biechtgesprek - of de analyse van de maatschappij -. Naar links  en rechts: lelies als de stralen van de nieuwe morgen. Keuzes en nieuwe kansen en mogelijkheden. Naar boven: de lelie als levensboom. Het opleven van de mens die vergeving heeft ontvangen en zich heeft verzoend met zichzelf, God en de mensen. De roos in de midden symboliseert de liefde die een goed gesprek draagt, de openvouwende, opbloeiende ziel, de bloeiende steppe ?n de zwijgplicht. Voorwaarde voor elk goed gesprek is dat je weet dat je je gesprekspartner kunt vertrouwen. Zo laat het zegel de helende en vernieuwende kracht van het boetesacrament en van elk goed pastoraal of persoonlijk gesprek zien.

Het zegel van de Boete en Verzoening

In de maand maart staat in het kader van de Paasvoorbereiding het Sacrament van Boete en Verzoening centraal. 'Bezien wij ons eigen gedrag staat in de Klaagliederen op het omkeermoment. We kunnen jammeren en klagen maar als er iets moet gebeuren staat het beroep op de eigen verantwoordelijkheid bij de Christenen voorop. Niet afschuiven op Gods ingrijpen, niet wachten op initiatief van de sterke staat maar zelf aanpakken vanuit de opdrachten in Doopsel en Vormsel. Daarom is een viering in de maartmaand mede voorbereid door de VOM groepen in onze parochies.

Daarnaast is er de biechtmogelijkheid door contact op te nemen met een van de priesters Pastoor van der Wal of Pater Saris en de Boeteviering op dinsdag in de Goede Week.

Het 'zegel' van het Sacrament heeft de volgende symboliek: het hoofdmotief vormen de twee 'sleutels van Petrus', symbool van de opdracht te ontsluiten, vrij te maken en nieuwe kansen te geven, ofwel af te sluiten en te overwinnen. Het 'viersprong' kruis dat de achtergrond vormt is het Jacobuskruis. Symbool van de boetetocht, de weg van zuivering, verlichting en nieuw leven. ?Het zwaard? naar beneden symboliseert het Woord van God dat alles doordringt en onze diepste beweegredenen ontrafelt: het biechtgesprek - of de analyse van de maatschappij -. Naar links  en rechts: lelies als de stralen van de nieuwe morgen. Keuzes en nieuwe kansen en mogelijkheden. Naar boven: de lelie als levensboom. Het opleven van de mens die vergeving heeft ontvangen en zich heeft verzoend met zichzelf, God en de mensen. De roos in de midden symboliseert de liefde die een goed gesprek draagt, de openvouwende, opbloeiende ziel, de bloeiende steppe in de zwijgplicht. Voorwaarde voor elk goed gesprek is dat je weet dat je je gesprekspartner kunt vertrouwen. Zo laat het zegel de helende en vernieuwende kracht van het boetesacrament en van elk goed pastoraal of persoonlijk gesprek zien. Een belangrijke activiteit in het kader van het Sacrament van Boete en verzoening was het maken van  hongerdoeken door speciale werkgroep in de vier parochies van de Viersprong.

Het Hongerdoek
Als pastores hebben we, in het kader van de Sacramenten als kracht tot verandering en vernieuwing, nagedacht over een hongerdoek voor de veertigdagentijd. Verschillende groepen in de Parochie van de Viersprong worden bij het project betrokken. Centraal staat de Verrezen Mens Jezus Christus, de nieuwe Adam. Eromheen  symbolen en beelden ontleend aan de Matteuslezingen van de Veertigdagentijd  en aan de moderne maatschappij ver weg en dicht bij. Het geheel is een oproep te blijven geloven in de wereld die Gods schepping is en waarin de mens een grote opdracht heeft. Een opdracht die vraagt om bekeren, verandering en vernieuwing van leven en maatschappij. Om geloof in een God die zich in Jezus van Nazareth intens met ons heeft verbonden. 'Opdat wij nieuwe mensen worden'.

Pastoor.
VERSLAG VAN HET MAKEN VAN HET HONGERDOEK

Vrijdagmorgen 14 Januari half tien kwamen op verzoek van de pastores vele dames uit de vier parochies  in de parochiezaal bijeen om te horen wat de bedoeling was van het maken van een hongerdoek.
Pastor Kamsma en Pastor Draisma lieten ons een schets zien waar het gehele hongerdoek was te zien. Het was in 9 delen verdeeld zodat ieder een deel voor zijn rekening kon nemen. Eerst werd uitgelegd waar ieder deel voor stond het leek nogal ingewikkeld en een flinke klus waar een hoop tijd in zat. Maar Pastor Kamsma zei het is niet de bedoeling dat het gehele doek Aswoensdag   9 Februari klaar moet zijn dat kunnen we jullie niet aandoen. Dat was al een hele geruststelling. Germa Kamsma had witte lakens van de wasserij op de kop getikt en die moesten geverfd worden maar dat werd te duur. Toen was er een van de dames die zei we kunnen ze een nacht in de thee laten staan dan worden ze wat cr?me. Door Draaisma nam dat karwij op zich. Ze zette een grote wasketel met water op het vuur en maakte daar thee van en liet daar de lakens vervolgens in trekken met goed gevolg.  Dat was stap 1.
Dinsdag 18 Januari kwamen we weer bij elkaar. Door Draaisma  was als leidinggevende aan gesteld. Ze had al 9 delen geknipt en een ieder zocht een onderwerp uit wat haar het beste toe leek.

Jannie v/d Weide nam de hoofdrol op zich dat was de Christus figuur in het centrum.
Lien Scheltinga. Symbool: Het Joodse, Christelijke en Islamitische geloof.(onder Jezus )
Jeltsie v/d Werf. Symbool: Geloof  Hoop en Liefde  ( boven Jezus).
Jo Visser:  Symbool: de vruchten verleidingen :Seks, Status, en Teveel geld.(Links boven)
Hennie Brouwer. Symbool : de auto op de vrucht.
Anneke Huitema. Symbool: de vlammen knippen enz.
Door Draaisma Symbool de drie vlammen Fanatisme, Fundamentalisme onverdraagzaamheid.

Henny en Anneke tonen het Hongerdoek
Marga Lotstra. Symbool :Lazarus, Martha en Maria.
Claartje Veltman. Symbool : Viering Palmpasen Drie vrolijke kinderen.
Cielia Bosma. Symbool: waterdruppels met ongeloof wanhoop, en haat.
Mieke Draaisma. ; Symbool Wolken met Leugen, ongerechtigheid,slechtheid.

Er werd druk getekend en gevraagd aan elkaar hoe het precies bedoeld was.
Af en toe kwam Pastoor v/d Wal even om de hoek kijken en daar vuurden wij onze vragen dan op af b.v. hoe beeld je macht uit of status of seks ja ....dat aan een Pastoor. Er werd die middag heel wat afgelachen. Nadat een ieder het wel zo,n beetje in de smiezen had ging men naar huis om thuis verder aan de slag te gaan.
 Woensdagmiddag 19 Januari half twee kwamen we weer bijelkaar in de parochiezaal  en gingen we weer vrolijk aan de slag ik zeg met opzet vrolijk want zagen we het eerst wat duister in. En dachten sommigen als het te moeilijk word trek ik me terug. Maar de stemming werd steeds ontspannender. We hielpen elkaar nog  een beetje met de juiste invulling van het simbool we tornden iets los en naaiden het weer een beetje anders want ja dit hadden we nooit eerder bij de hand gehad en we wilden toch wel goed voor de dag komen al zijn we maar gewone huisvrouwtjes. De dames die geen zigzag machine hadden konden hun werkje laten liggen en werd het door Jo en Door gestikt die hun naaimachines daar hadden staan.
Donderdagmiddag gingen Door en Jo de symbolen op de symbolen zigzaggen. Half 5 gingen we met een tevreden gevoel naar huis.
Dinsdagmiddag  25 Januari kwamen de dames met hun kunst stukjes opgetogen naar de parochiezaal. Alles werd goed bekeken en bewonderd en goed gekeurd door ons allen.
Tot Claartje opgetogen binnen kwam met de spelende palmpasen kindertjes dat was prachtig. heel kleurrijk en vrolijk  en mooi gedaan, maar wat was het geval de poppetjes waren op het verkeerde doek genaaid Claartje was thuis zo spontaan aan de slag gegaan dat ze een verkeerd stuk stof van haar eigen lappenmand had genomen. Geen paniek  Jammer voor die spelende kinderen maar Claartje knipte ze alle vier eraf.  Zonder  ze te verwonden en ging naar huis om een goed uur later terug te komen met het goede stuk doek met de poppetjes die nog even vrolijk dansten als weleer. Dit was even een leuk intermezzo.

Vervolgens gingen we de 9 delen op het grote laken spelden en rijgen.
Dat ging volgens plan en om half 5 gingen we ,nog steeds tevreden, naar huis.
Donderdagmiddag  27  Januari  gingen we weer verder.Doordat het nu allemaal machinewerk was hoefden de andere dames niet perse te komen.Dus naaide Door de delen op het doek en Jo stuurde wat bij.Af en toe kwam ook de koster even kijken en vroegen hem hoe hij het doek op de lat wilde bevestigen. Anton zei "oh dat doe ik gewoon met pinaises".daar hadden wij onze twijfels over omdat het al met al toch aardig zwaar werd. Maar ja wie zijn wij!
Dus wij werkten het geheel af met biesband en zoom aan de onderkant voor een buis of iets dergelijks. We hadden gedacht klaar te komen maar het werd al wat laat dus zeiden we. Volgende week maar afmaken.
Zaterdag 29 Januari zijn we toch nog even bezig geweest om een deel er af te tornen want het kwam niet mooi uit en dan heb je later spijt dat je het niet hebt gedaan.
Dinsdagmiddag 1 Februari de laatste loodjes dachten we. Het doek werd gestreken  de twee poppetjes werden geverfd althans hun gezicht de een werd een jood dus wat bruin en de andere een neger of zoiets. Er waren wat meer dames gekomen om te zien naar het eind resultaat. Uit de reacties van de dames en ook van Pastoor werd besloten om het doek niet met punaises op te hangen maar met lussen. Nu daar ging de koster ook mee akkoord .
Maar dat hield wel in dat we het vanmiddag nog niet klaar kregen want we moesten nog voor ons dagelijkse kost zorgen. De lussen werden door Marga thuis  gemaakt en we spraken af dat we die er Vrijdag 4 Februari aan zouden zetten en zo geschiede het dat het hongerdoek op Vrijdag 4 Februari was voltooid.
En dat wij het met zijn allen  toch een hele leuke bezigheid hebben gevonden.!!!
Groetjes Jo Visser.
Het Hongerdoek in de Franciscukerk
Hongerdoek in de Sint Werenfriduskerk in Workum.