Op de derde ledenavond in 2014, waarop ook de leden van de KPO uitgenodigd zijn, komt mevrouw Bartol uit Roden ons dia’s laten zien en komt ze vertellen over haar reizen met haar poolhonden naar Fins Lapland.
Na het welkom van de voorzitter, die de avond opent met een gedicht, krijgt zij het woord en houdt eerst een korte inleiding over haar Samojeden-honden, waarvan ze er ook een meegenomen heeft en die de hele avond rustig aan haar voeten blijft liggen en niet een keer blaft. De Samojeden waarmee mevrouw Bartol fokt zijn zuiver wit, zacht van aard, worden gebruikt als jacht- en sledehond en komen oorspronkelijk uit Noord Rusland en Siberië. Ze blijven altijd dicht bij hun eigenaar en zijn ook uitermate geschikt als verwarmer. Begin 1900 komen ze in Engeland, vooral in de adellijke kringen, in 1924 komt de eerste Samojeed in Nederland en in 1975 is de eerste in Nijelamer.
Mevrouw Bartol heeft momenteel 14 honden en ze vertelt ons hoe ze traint met een hondenkar in de bossen van Roden en vooral in die van Appelscha. Ze heeft aan wedstrijden meegedaan met de honden in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk en is zelfs vijf keer Nederlands kampioen geweest. Het mooiste vindt ze de tochten, die ze gemaakt heeft in Fins Lapland, samen met 1 Nederlandse vriend en 3 Duitse vrienden, die allemaal hun eigen honden meenemen. De Duitse vrienden hebben geen Samojeden, maar Malamuten, een sterke hond die gewend is zware vrachten te trekken en die een sterke overlevingsdrang en een goed jachtinstinct heeft. Poolhonden zijn arctische dieren, wat betekent dat hun bloedsomloop en stofwisseling zich aanpassen aan de omstandigheden. Zomers hebben ze het nooit te warm en in de winter nooit te koud. Hun haren die normaal gesproken dicht tegen het lichaam aanliggen gaan bij koude recht overeind staan zodat er een isolerend luchtlaagje tussen kan komen. Bovendien staan hun ogen schuin, zodat ze niet bevriezen en hun oren kunnen draaien.
Mevrouw Bartol heeft 4 keer een tocht van 6 weken gemaakt met haar honden en de 4 andere mannen. Zij gaan dan met de vrachtboot van Lubeck naar Helsinki en vandaar rijden ze op beijsde wegen tot 100 km. boven de poolcirkel, waar ze een huis huren dat als uitvalsbasis dient. Daarvandaan maken ze hun tochten, de Duitsers korte maar de Nederlanders tochten van zo’n 40 km. per dag waarbij onderweg overnacht wordt in tenten. Al deze materialen worden op de slede meegenomen. In Fins Lapland wonen 200.000 mensen in een gebied van 100.000 vierkante kilometers, dus zeer dun bevolkt. Maar men heeft een helpplicht en er heerst het allemansrecht wat betekent dat je overal kamperen mag. Na het vertellen van nog enkele spannende verhalen sluit mevrouw Bartol haar lezing af. We hebben genoten van haar verhalen en de diabeelden.
Voor de lezing en in de pauze vinden de artikelen van Melania gretig aftrek. Tini Visser vertelt welke projecten nu gesteund worden en na afloop van de avond is er een verloting onder de kopers.
De voorzitter bedankt mevrouw Bartol met een bloemetje voor de boeiende avond en wenst iedereen wel thuis.
